maandag 10 mei 2010

Vakantiestress - of niet?

Vakantie vieren is niet meer helemaal vergelijkbaar met vroeger. De informatisering heeft de afgelopen jaren ook in die branche fors toegeslagen. Het begint al met het zoeken van achtergrondinformatie over de streek waar je naar toe wilt waarbij ook ervaringen van anderen op YouTube of Flickr worden meegenomen. Het boeken van een bestemming gebeurt via internet, het uitwisselen van wat wetenswaardigheden en afspraken over de boeking vervolgens per e-mail. Het weer, eventuele verkeersdrukte, tarieven, vertrektijden worden allemaal online bestudeerd. Een vliegtuigticket voor de nakomers: online boeken en afrekenen.
Onderweg en op de plaats van bestemming is het thuisfront niet meer dan een paar klikken of sms-jes ver weg. En ook als je zelf met een deel van het gezelschap door de bossen of moerassen aan het struinen bent, kun je de achterblijvers in het vakantiehuis laten weten wanneer de pizza in de over kan.
En natuurlijk, de tomtom. Even van te voren de route naar een parkeerplaats in de vorm van een 'nuttige plaats in de buurt van…' ingeven en vervolgens word je met veel geduld dwars door de meest gruwelijke doolhoven geleid. Dat wekt vertrouwen!
(Ook het tegengestelde is overigens waar: als de tomtom niet op de hoogte is van het feit dat bepaalde weggetjes privé zijn of afgesloten zijn, word je ineens heel wantrouwig als je een bepaalde kant op gestuurd wordt.)
Het betalingsverkeer is ook grotendeels gedigitaliseerd. Ik ben met wat kleingeld op vakantie gegaan en heb welgeteld één keer contant afgerekend, één keer wat muntjes fooi achtergelaten en één keer op het punt gestaan contant geld in een tolpoortjesautomaat te gooien maar vervolgens besloten dat het met plastic geld sneller en makkelijker gaat.
Ook vakantiefoto's maken gebeurt anders. Vroeger had je 'maar liefst' een rolletje of 3, 4 volgeschoten wat neer kwam op een kleine 150 foto's. Nu breng je vlot het 3- tot zelfs het 10-voudige mee terug. De mooiste exemplaren zet je in een digitaal album online om je ervaringen met de buitenwereld te delen. Zo wordt die ook weer geïnformeerd over de plek en je persoonlijke ervaringen, waarmee de cirkel weer rond is.

Wat levert het mij nu eigenlijk op, die vakantieinformatisering?
Naast allerlei zaken in elk geval minder stress. Beslissingen neem je op basis van beschikbare informatie (inclusief ervaring). Toen ik de eerste keer naar Frankrijk op vakantie ging, meed ik de tolwegen, vooral omdat ik niet wist hoe dat er precies aan toe ging én omdat ik niet wist wat het kostte en of ik dus genoeg contant geld bij me had (want cheques zouden ze wel niet accepteren). Nu zoek je die dingen gewoon op. Ook vond ik het vroeger helemaal niet zo leuk om naar een één of ander onbekend stadje te gaan. In de helft van de gevallen reed je je wel weer ergens klem. Nu vertrouw ik op die geautomatiseerde gezelschapsdame. Kortom, informatie geeft meer zekerheid en dus meer rust.

Maar alles heeft zijn prijs. Het voorbereiden, opzoeken en informatieverwerken kost tijd. Kiezen kost tijd, zeker als er door alle beschikbare informatie veel en veel meer te kiezen valt. Het uitzoeken en bewerken van 1200 vakantiefoto's kost tijd. En dat alles terwijl iedereen meer en meer het gevoel heeft dat tijd juist een beperkende factor is. Levert vakantie toch weer meer stress op. Is de cirkel alweer rond...

En die vakantiefoto's? Nog even geduld, nog geen tijd gehad...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reacties zijn welkom