Wilfred Rubens en Leon Simons-Heldens hielden hun presentatie over plateauplanning als instrument nog een keertje tegen het licht. Wilfred heeft over de inhoud van die opresentatie op zijn weblog ook al het een en ander geschreven, dus heel diep hoef ik hier niet op de hele inhoud in te gaan.
Binnen Gilde wordt plateauplanning gebruikt als instrument voor innovatie en verantwoording. Plateauplanning houdt in feite in dat een programma moet leiden tot een stip op de horizon maar wel in een aantal stappen. Elke stap moet leiden tot een nieuwe geconsolideerde situatie. Bij het bereiken van een nieuw plateau wordt ook de stip op de horizon nog eens bekeken. Is de situatie nog hetzelfde of moeten dde lange termijn doelen worden bijgesteld. Vervolgens wordt de route naar het volgende plateau uitgewerkt.
Uit de presentatie werd een aantal dingen duidelijk. Het is een instrument, dat houvast geeft bij het realiseren van complexe veranderingen. Het kan werken op v erschillende niveaus (roc - sector - opleiding) al denk ik, dat het niet vanzelfsprekend is om het op lagere niveaus als vanzelfsprekend in te zetten. Op een lager niveau is de complexiteit immers minder groot.
Plateauplanning kan worden beschouwd als een 'hoe' in een veranderingstraject waarbij het te formuleren beleid beschouwd kan worden als het 'wat'. Een persoonlijke noot daarbij: Gebruik maken van plateauplanning is geen garantie dat er ook sprake is van goede producten, in dit geval de beleidsdoelen. Een doel dat 'adviesraden tevreden zijn over hun inbreng' of dat 'alle deelnemers een digitaal portfolio hebben', vind ik eigenlijk geen sterke doelen, al zullen ze op een hoog niveau wel de richting van het beleid aangeven.
Neemt niet weg, dat de presentatie inzage gaf in de complexiteit van het hele beleids- en besturingsproces van een roc en de manier waarop plateauplanning als instruiment daar aan kan bijdragen. Ik heb er in elk geval weer wat van geleerd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom