Het debat in de Tweede Kamer over het competentiegericht onderwijs in het MBO heeft als resultaat opgeleverd dat de invoering gewoon doorgaat. Het NRC besteed een aantal artikelen aan het onderwerp.
Het stoppen met de vernieuwing, zoals door de SP met een uiterst negatieve berichtgeving wordt bepleit, is gelukkig niet aan de orde. Dit type berichtgeving doet absoluut geen recht aan alles wat er al wel bereikt is. Bovendien zou het terugdraaien een nog veel grotere chaos veroorzaken.
Van de andere kant, als veel opleidingen er nog niet aan toe zijn, is de kans op een algehele succesvolle afloop in 2010 natuurlijk ook niet zo heel groot. Maar daar staat dan weer tegenover dat opnieuw uitstellen ook weer onduidelijkheid met zich meebrengt. Het is een beloning voor degenen die er tot nu toe nog niet zoveel aan gedaan hebben.
Wat dan wel? Het lijkt me, dat er een duidelijke fasering moet worden afgesproken. Er is immers een behoorlijk verschil tussen het invoeren van de competentiegerichte kwalificatiestructuur en het competentiegericht onderwijs. In het eerste geval geval is het curriculum in elk geval administratief gebaseerd op het kwalificatiedossier. In het tweede geval zijn er ook daadwerkelijk onderwijsvernieuwingen doorgevoerd in de geest van het competentiegericht leren. Dat duurt gewoon nog een paar jaar langer!
En wat betreft het pleidooi rondom de betrokkenheid van docenten bij de onderwijsvernieuwingen? Zonder betrokkenheid van docenten komt er niets van terecht, dat lijkt me duidelijk. Dat onderwijsadviseurs zich er niet meer mee zouden mogen bemoeien, staat natuurlijk haaks op de uitkomesten van onderzoek waarin aangegeven wordt dat de helft van de docenten aangeeft meer ondersteuning nodig te hebben, zoals duidelijk werd gemaakt door Staf Depla aan het einde van de CVI Managementconferentie.
Alles bij elkaar een beetje een gemengd gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom